Events


o(^-^)o Comments are welcome and thankful~!! So feel free to post comment without shy~~

Think about~~

"All that we are is the result of what we have thought."
- Buda -


""A dream you dream alone is only a dream. A dream you dream together is reality."
- John Lennon-

Tuesday, June 16, 2009

Día filosófico

"Dirás que soy un soñador, pero no soy el único"

- John Lennon -

"You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one."

- John Lennon -

Hoy no tengo un tema concreto del que hablar. Quizá porqué estoy filosófica hablaría un poco de todo. Sobre los sueños, los héroes, la eternidad... También me haría muchas preguntas. Lo intento, intento entenderlo... pero no puedo. Está fuera de mi lógica entender el funcionamiento de un juego al que yo ya había jugado. Esto me desconcierta...

Pero hablemos de lo importante. Los sueños. Este blog está hecho basándose en esto ¿no? Entonces debería dedicarles un espacio creo. ¿Por qué se considera de necios soñar? ¿Qué hay de malo en creer en un "imposible"? Es más, ¿por qué se consideran imposibles?

A lo largo de mi vida he escuchado muchas veces frases como "Tu no puedes porqué eres una chica normal, ¿como alguien como tu podría conseguirlo?" Entonces yo pienso.... "¿y por qué no?" Este es un mundo de soñadores. ¿A caso el que ahora es cantante nació siéndolo?

Respecto a esto debo mencionar a una persona que admiro: Yamashita Tomohisa. Posiblemente todos los que pasen por aquí sabrán quien es, para los que no lo sepan, es posiblemente uno de los idols de Japón más famosos por ahora. Cantante, actor y bailarín. Este chico pone empeño en todo lo que hace para ser cada día mejor. Y ahí... donde lo veis ahora, este chico con 5 años posiblemente se hubiese reído si le hubiesen dicho que en su futuro sería tan grande. Él era un chico normal que simplemente decidió darlo todo por un sueño. Y lo ha conseguido. ¿Qué diferencia hay entre el y yo? Pensad en esto.

También quiero hacer mención a un manga/anime que me ha tocado mucho el corazón en esto: One Piece.

¿Qué mejor anime para representar mis palabras? Un chico, un chico que sin nada decide vivir por un todo. Simplemente vive por ello, y prefiere morir por ello, antes que vivir sin haberlo intentado. Poco a poco hace buenos amigos que lo acompañan en su viaje, todos se unen a el tras sorprenderse al ver su determinación. Todos sus compañeros deciden en confiar en el cuando ven que su deseo de alcanzar su sueño es totalmente real, que nunca nada ni nadie podría impedirle luchar por ello. Quizá es estúpido en los ojos del resto del mundo. A él no le importa, porqué sabe que nadie desea tanto como el conseguirlo, sabe que nadie pondrá todo el empeño de el. Sabe que solo el preferiría morir por este sueño antes que renunciar.

De algún modo Yamashita Tomohisa siempre me ha recordado a Luffy, el protagonista de One Piece.

Hablando de One Piece.... vi una foto graciosa. Este es el barco pirata de la tripulación de Luffy, el Going Merry, una replica que se encuentra en Odaiba, Tokyo. Me hizo mucha gracia, quiero ir allí algún día y ver este barco en directo. Entonces seré muy feliz. Cada día aumentan mi lista de cosas que quiero ver a Japón.





4 comments:

Laia said...

Yo siempre he dicho que no existe algo imposible (exceptuando la Paz).

Lo único que pasa es que si tu te encierras en tí mismo y te vas recordando cada día que lo que tú deseas va a ser imposible cumplirlo...entonces dejalo correr porque no lo vas a conseguir. Todo se puede cumplir, pero si no pones empeño ni ganas, si no trabajas por ello, si no arriesgas cosas por ello, si no haces nada...entonces sí va a ser algo imposible.

También es muy duro conseguirlo estando sola, sin gente que te apoye, precisamente la amistad es lo que creo que One Piece quiere transmitir. En un principio Luffy estaba solo y solo vivía por su sueño pero...¿Acaso cuando empezó a encontrar a los que serían sus amigos su sueño no se hizo más grande? ¿Acaso su sueño no se convirtió también por arriesgarlo todo por sus amigos?

Yo, sinceramente, tanto en el tema de cumplir sueños como en el del destino soy un poco especial, pero me gusta ser así. Quiero que la gente piense en todo esto, pues pienso que, por lo menos, no carece de sentido.

Mireia said...

*w* gracias por comentarme!!!

Sip. Pienso como tu, el sueño de Luffy se hizo más grande a medida que empezó a unirse con el de sus nakamas, porqué ya no era tan solo su sueño, era el de llegar todos juntos hasta el final y conseguir todos sus metas. Apoyandose en todo momento.

T_T dios.. One Piece tiene un mensaje demasiado bonito.

Ew.. yo también supongo que soy especial en estas cosas, la gente me llama rara. Pero no importa, algun dia yo también tendré mis nakamas, como Luffy ^^! y juntos haremos que un sueño grande sea realidad~~ *-* quien sabe..quizá incluso ya he encontrado algunos de estos nakamas neeeee~?

Laia said...

si, yo, sinceramente, creo que ya he encontrado a mis copañeros del viaje. Y espero poder desplegar el camino que me llevará hasta mi sueño junto a ellos.

:3

kazumi said...

Que bonic!

Ara mateix estava pensant en aquest tema, justament abans d'entrar al teu blog. Pensava en mi, pensava que cada dia tinc mes somnis que vul cumplir i que ningu creu amb mi. Vull fer tantes, tantes coses.. i em fa por no poder aconseguir-ho tot, pero sóc una persona molt ambiciosa, quan vull una cosa no paro fins que la aconsegueixo, costi el que costi. Crec que somiar no només et fa sentir be, sino que t'ajuda a aconseguir el que vols perque dius: "si jo fos aixi", "si jo tingués allo", si jo pogues anar a..", "si jo aconseguís fer.." i arriba un moment que li canvies el sentit i dius: "jo seré..", jo tindré allo", "jo anire a..", "jo aconseguiré..". M'explico? Penso que viure de somnis es vital per a la vida, sense els somnis no seriem ningu.

Per cert, l'exemple de one piece per aquesta entrada l'has clavat eeh? One piece no es un anime que m'apasioni pero m'agrada per veure l'empeny que hi posa el Luffy per aconseguir allo que vol, fins al punt de morir i tot. Es un gran exemple!

 
© 2007 Template feito por Áurea R.C.